Susmak gerek bazen.

Kadın: "Şu an konuşmak istemiyorum"

Adam: "Bende"

Kadın: "O zaman sessiz olalım"

Adam: "Tamam"

Kadın hiç susmadığı kadar sustu sonra. Aslında anlatacak çok şeyi vardı her zaman ki gibi. Durmadan konuşası vardı içinde. Ama içinde bir yerlerde. Sanki aylar önce bir yerlerde susturulmuştu o içindeki şey. İçindeki şey öyle bir susturulmuştu, öyle bir küsmüştü ki tüm seslere.. Konuşmadı bir daha hiç. Çünkü susmak lazım bazendi. O zaman da bazendi. Bu yüzden kadın da sustu. Sustukça daha çok sustu.